Gezdim bir bir şehrin bütün kitapçılarını
daha evvel yazılmamış bir kitap aradım
kalmadı dermanım tükendi pilimin zamanı
kafamdaki sorularla baş başa kaldım

Açtım televizyonu sabahtan diğer sabaha kadar
ne bir cevap geldi ne de değişti çapraşık kader
içimde büyüdü kök saldı bitmeyen dert ile keder
inci bulabilmek için kap karanlık sulara daldım

Karşıma çıkıveren herkes öğretmenimdi
tecrübeler bana aitti hata kusur benimdi
şaşırdığım işleri yapan o şaşkın acaba kimdi
aramaktan yoruldum, cevapsız sorulardan bunaldım

Sabah da akşam da farksızdı birbirinden belli ki
dışarıda bağıran çağıran sesler camları sarstı titretti
bulurum zannettiğim köprülerin altını sular terk etti
vefa neydi sevmek neydi, kimseciklerde bulamadım

Ne kitapta ne filmde ne de edilen veciz bir sözde
niçin bulunmaz ki ahdine sadık kimse yok mudur özde
var mıdır gönüldeki ateşin alevi mangalda közde
içi dışı bir olan bir Allah kuluna hiç bir yerde rastlamadım

Arayışların da bir nihayeti vardır elbette biter bir gün
bir oh çeker insan şöyle derin derin o gün
bu günün içinde mevcut zaten hem yarın hem de dün
bulan varsa söylesin, aradığımı ne yazık ki, ben bulamadım...


Gülhan Çeliktaş