İnternete bel bağlama
gerçek değil buradakiler
bir görünüp bir kaybolan
birer yıldız gibiler...
herşey müphem
hep hayal ve hayalin ötesinde
görülmez yüzleri duyulmaz sesleri...

İnternet suskun bir arkadaş
her an hazır nazır ama yalancı
her zaman yanındayım
bekliyorum diyen
tatlı yalancı
yalnızlığa itiyor
bu hepsinden de acı...

İnternetten medet umulmaz
onunla oyun olmaz bağlanılmaz
hep yarım yamalak hissettiriyor
daima çelişkiler içine seni yuvarlayarak
diyor artık git sonra da gitme kal
ne yaparsan yap en sonunda dediği
dışarı çıkıp biraz hava al...

İnternet dizi film kadar bağımlılık yapan
seni en heyecanlı yerinde bırakan
susuzluğun arttıkça ateşlere atan
bir hileci kurnazdan başka ne ki
rüyadan uyan diyor içimdeki ses
işi gücü yokmuş gibi
başına toplanmış herkes...

Evlendirme proğramları
benim stilim
yetenek sizsiniz ve
o ses Türkiye yarışmaları
hepsi hoş tatlı çekiyor insanı
fakat internet onlardan farklı
yaktırır sana ocaktaki tavanı...

Asıl kötüsü ah o beklenti
kim sayfama uğramış diye belki
açarsın kaparsın birazdan tekrar
seni gerçeklerden koparır azar azar
ben yazı yazmayı seviyorum
onun için burdayım
çok vakit harcıyorum bunun da farkındayım...

Mesajlaşmayı sevemedim nedense
çünkü yarıda kesilerek üzer her seferinde
yüreğim burkularak son veririm söze diye
mesaj yazmam ve kaçarım bu nedenle
yoksa okul arkadaşlarımın hasreti
sürekli içimin en kutsal köşesinde
onları ararım ben sessizliğin sesinde...

İnternet kapalı kutuların içinde
şu teknoloji dediklerine
akıl sır ermiyor
işte öğlen ezanı
camide okunuyor
bırak yalan alemi
hakiki dünyaya gel diyor...

İnternete gönülden bağlanmam
aracı gaye yapmam
yazı yazıyorum ve çıkıyorum
biliyorum orada bir yerlerde
sevdiklerim var diyorum
gidemesem de yanlarına
tutamadığım ellerini özlüyorum...

Çok paylaşım yaptım diye
gidiyorum dedim herkese
sonra geri dönüp
devam ettim bile bile
belki bir tür bağımlılık gibi
çekiyor kendisine seni
isterim bilinçlenmeni...

Yalancı çıktım gidemedim
yine elim uzandı sabah olunca
aklım birazcık başıma gelir
saat on ikiyi vurunca
bu bir şiir mi değil
dönüp dönüp söylüyor
kendiliğinden bu dil...

İnsanlar hayvanlar bitkiler âlemi
bütün bunlardan farklı bir âlem var
adı internet âlemi
tabii ki de ben uydurdum
hemi de kaydırdım güya
sanki hayalden müteşekkil
devasa rengarenk bir rüya...

Ellerimi uzatsam
donunabilecekmişim
seraptan başka nedir
işsizlik mi benim işim
hafızam zayıflar
ağrımaya başlar başım
çoktur ama, yok arkadaşım...

Gülhan Çeliktaş