İçimde özlem tarif edilmez coşku
ağaçlar çiçeklenmiş havada sarhoş eden bir koku
içimde bir ses diyor ki tüm bağlarından kurtul
çünkü ilkbaharız hepimiz mevsim İstanbul

Bahar dallarına sürülmüş pembe renkli bir boya
gönül aşk ile eriyor hayran olduğu mis kokuya
her adım bir dersane her dönemeç sınıf her köşe okul
çünkü nevbaharız hepimiz mevsim İstanbul

Dursam saatlerce seyretmekten bıkmasam
kalbimin her zerresi titreşiyor daldaki çiçeklerle
bütün zerrelerime emdirsem en iç alemimde saklasam
kısacık hayat çiçeğiyiz hepimiz mevsim İstanbul

Geçiyor hızlı hızlı yanı başından görmeden insanlar
bir sene sonra yine açılırlar görürüm diye garantiniz mi var
şu ağacın dalına dokunun okşayın çiçeklerini koklayın
çünkü dökülecekler birkaç güne kadar mevsim İstanbul

Aşığım diye diye haykırıyorum sessizce
avuçlarımın içi dua göz bebeklerimin içi çiçekli
kalbimden sevgi taşıyor yorgun şehrin sokaklarına
çünkü kucağımda bütün ağlayanlar mevsim İstanbul

Hüznümü emziren bir anneydim şimdi sevinç doluyum
biliyorum ki herkes gibi ben de tek bir Allah’ın kuluyum
kime baksam aynıyım sanki ikiz kardeşiyim oyum
çünkü sevgi derdim çilelerden mevsim İstanbul

Bahar sevinci kadardır görüp göreceğimiz ömrümüz
hangi çiçeği sevmeye yeter bir tek gece ile bir gündüz
gülüşler uçuruyorum ağızsız şarkılar sazsız sözsüz
çünkü herkesle birim bütünüm mevsim İstanbul

Yarım yamalaktır eksik aksaktır çoğumuzun hayatı
hep taze yemek yiyelim ısıtıp yemeyelim bayatı
Allahım nasıl sevsin seni nasıl şükretsin sana bu kul
çünkü yenileniyor her şey her an mevsim İstanbul

Sanki ölmüşüz de sorgu sualden geçivermişiz
kıyameti mahşeri atlatıp sıratı uçarak geçmişiz
kevser ırmağında yıkanıp arınmış temizlenmişiz
çünkü betonları bile çiçekleniyor mevsim İstanbul

İçimde mutluluk umuda benzeyen pembeler
gelinlikler giyiniyor beyaz tüllerle süsleniyor her yer
ötüşüyor kuşlar esiyor rüzgar uçuşuyor kelebekler
ağlayanlar gülüyor çünkü mevsim İstanbul

Kalbime diyorum ki birazcık daha dayan
nasıl olsa bitecek bu rüyandan bari gülerek uyan
var mıdır ki şu dünyanın bütün güzelliklerine doyan
çünkü meyveye açılıyor çiçekler mevsim İstanbul

Ne narindir her bir çiçeğin yanağının ipekten teni
görmeden geçiyorsun da darılmıyor selamlıyor ya seni
kondurursan soldurursun uçuruver avucundan buseni
çünkü narin nazenin en kırılgan mevsim İstanbul

Kimler geldi geçti kimler ölmeyecekmiş gibi güldüler sana
aşık oldular benim gibi bu ihtişamlı manzarayı yaratana
aradılar seni her çiçekte her yaprakta her kokuda
çünkü aşık olan hasreti giyinir mevsim İstanbul

İçimde özlem tarif edilmez coşku
ağaçlar çiçeklenmiş havada sarhoş eden bir koku
içimde bir ses diyor ki tüm bağlarından kurtul
çünkü ilkbaharız hepimiz mevsim İstanbul

Gülhan Çeliktaş