Korku tünelindeyim
karanlık
bir mumum olsa bile kibritim yok

Ağlıyorum
yüreğim ağzımın içinde
sevgim boğazıma dolanmış sıktıkça sıkıyor

En işe yaramayan ipe tutunmuşum
kendimi boğan kemendi ben bağlamışım kalbimden
kesiversem, makasım yok

Sevmekten yorgun kalbim
karşılık beklememekten tükendi sabır sermayem

Hep şaşırdım
beni birisi bu kadar çok sevseydi
ömür boyu minnettar olurdum
evet sevgi bir kölelikse eğer
elini bırakır ayağını öperdim

O nasıl isterse öyle davranmalıydım
maksadım onun için iyi bir şey yapmaktı
manen hırpalandım

Sevgim
mahrum bırakılarak cezalandırıldı
hep sükutu hayal
ah benim hayalci aptal kalbim
teşekkür beklemedim yanlış anlamayın
sevinir sandım
memnun ederim zannederken azar işittim

Ben diyorum ki seni çok seviyorum
defol git diyor
söz veriyorum kendime
çıldırmayacağım bu gün

Öleyim demekle ölünmüyor
sanki neyin diyetini ödüyorum
ah mı almışım da bunca acı çekişim
anlayamıyorum...


Gülhan Çeliktaş