Bir gecenin karanlığında, iki göz bir ömür kadar sürebilir.

Birinci gece düşer üstüme sessizce,
Kalbim seninle atar, adını anarım.
Özlemim bir rüzgâr gibi savrulur,
Sadakatimle sarar, seni beklerim her an.

Ay ışığı vurur saçlarına,
Her gölge adını fısıldar gecede.
Kalbimde bir yangın, ruhumda bir umut,
Ve ben seni ararım her nefeste yeniden.

İkinci gece, yıldızlar şahittir bize,
Gözlerin bir pusula, yolumu gösterir.
Özlemim bir nehir gibi akar damarlarımda,
Sadakatim bir kale gibi sağlam durur.

Rüzgâr taşır seni bana,
Her adımın iz bırakır ruhumda.
Kalbimdeki her köşe seninle parlar,
Ve ben her an seni anarım sessizce.

Üçüncü gece, karanlık içinde aydınlık,
Aşkın bir efsun gibi sarar her yanı.
Özlemim bir kuş gibi titrer içimde,
Sadakatimle sarar, seni korur her an.

Kalbimde üç gecelik bir masal,
Her gece seni anlatır bana.
Gözlerimde kaybolan her an,
Sana dair bir iz bırakır, seni anarım.

Ayazda savrulan yapraklar gibi,
Kalbim seni arar, her köşe, her taş seninle dolu.
Özlemim bir şarkı gibi yükselir,
Sadakatim bir deniz gibi coşar, her nefeste.

Rüzgârın fısıltısı senin sesin gibi,
Beni çağırır, her köşe, her taş seninle dolu.
Kalbimde bir atlas, izlerinle çizilmiş,
Ve ben o haritada yolumu bulurum.

Her yıldız bir sır taşır gecede,
Ve her sır seni bana yakın kılar.
Özlemim bir şarkı gibi yükselir,
Sadakatimle sarar seni, her an.

Aşkın üç gecesi, üç düş, üç umut,
Kalbimde seni ararım, her solukta seni bulurum.
Her adımda sen, her nefeste sen,
Ve ben sana adanmış bir aşık olurum.

Gecenin koynunda, ay ışığında,
Sonsuz bir sadakatle beklerim seni.
Özlemimle sarar, aşkımla kucaklar,
Ve üç gecenin ardından seni bulurum.

Kalbim seninle attığında,
Dünya durur, zaman susar.
Her adımda sen, her solukta sen,
Ve ben sana adanmış bir yolcu olurum.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(25 Ağustos 2025)