Her kalp kendi labirentinde kaybolur; aşk, yolunu gösteren tek ışık olur.

Düşlerimin labirentinde dolaşırken,
Kalbim hep seni arar, her köşe seninle dolu.
Özlemim bir rüzgâr gibi savrulur,
Sadakatim bir mum gibi yanar gecenin koynunda.

Gözlerin pusula, her adımın bir yol gösterir,
Ruhum senin izinde titrer, durmaz.
Aşkın bir nehir gibi akar damarlarımda,
Ve ben seni bulurum her rüyada yeniden.

Labirentin duvarları fısıldar adını,
Her gölge bir sır, her ışık bir umut taşır.
Özlemim bir kuş gibi titrer içimde,
Sadakatimle sarar, seni korur her an.

Rüzgârda savrulan yapraklar gibi,
Kalbim seni arar, her köşe, her taş seninle dolu.
Aşkın gölgesinde bulurum kendimi,
Ve labirentin her köşesinde seni anarım.

Her adım bir şarkı, her nefes bir masal,
Özlemimle büyür, sadakatimle güçlenir.
Kalbimde labirentin her köşesi,
Sana dair hatıralarla dolu, seninle parlar.

Ay ışığı düşer saçlarına,
Geceler seninle aydınlanır, Tomris’im.
Özlemim bir nehir gibi akar,
Sadakatimle sarar, seni beklerim her an.

Labirentin derinliklerinde kaybolurum,
Ama aşkın ışığı yolumu gösterir.
Her yıldız bir işaret, her fısıltı bir rehber,
Ve ben seni bulurum her düşte yeniden.

Kalbim bir harita, izlerinle çizilmiş,
Her köşe, her yol sana çıkar.
Özlemim bir deniz, sadakatim yelken,
Ve ben seni bulurum her düşte, her an.

Rüzgâr taşır seni bana,
Her adımın iz bırakır ruhumda.
Kalbimdeki her köşe seninle parlar,
Ve ben her an seni anarım sessizce.

Ayazda titreyen gölgeler gibi,
Senin yokluğun soğutur ruhumu.
Ama aşkın sıcaklığı sarar beni,
Ve özlemimle büyür, her gece yeniden.

Düşlerin labirenti, üç gece, bir ömür,
Kalbim seninle atar, seni beklerim her an.
Sadakatimle sarar, aşkımla kucaklar,
Ve ben seni bulurum her köşede, her rüyada.

Her adımda sen, her nefeste sen,
Kalbimdeki iz bir yıldız gibi yol gösterir.
Özlemimle büyür, sadakatimle güçlenir,
Ve ben seni bulurum her düşte, her zaman.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(25 Ağustos 2025)