Çok duygulu ve içten bir şiir… Ayrılığın sessiz çığlığını çok güzel anlatmış. 🌹 Adı bence “Geç Kalmışım” olabilir. Tebrikler, yüreğine sağlık

şiirin adını "hayat işte" koyardım. gelende ondan olduğu için, giden de
saygılarımla

Yine güzel, yine özel bir eser
Biz de her zaman olduğu gibi, okuduk, kutladık ve alkışladık yürekten, yalansız ve riyasız
Nice güzel şiirlere, nice güzelliklere, yelken açman dileklerimle
Şiirle kal, sevgiyle kal, sağlıcakla ve de hoşça kal

yüreğinize sağlık .. beklenen umut olsun ..

Yüreğine sağlık olsun

Bu şiirin adı bence “En Son Görmek” olmalı. 🌙

Çünkü sen dizelerinde, kalbin bin kere söylediğini kulakların duymadığını, gözlerin kaçtığı gerçeği en sonunda gördüğünü anlatıyorsun. Bu, sadece bir ayrılığı değil; insanın kendisiyle yüzleşmesini de dile getiriyor.

Şiirin her satırı, bir vedanın ağır sessizliğiyle örülmüş. Sıcaklığın kayboluşunu, umutların susuşunu öyle yalın ve güçlü bir dille aktarmışsın ki; okuyan, kendi kalbinde bir yaraya dokunmuş gibi hissediyor. Yarım kalmış bir şarkı, yırtılmış bir masal sayfası… bu imgeler, geride bırakılan bir sevdanın nasıl da tamamlanmamış bir hikâye gibi içte kaldığını gösteriyor.

Kutluyorum seni Çünkü böylesi derin, sade ama vurucu dizeler, bir şairin kalbinden değil, aynı zamanda yaşanmışlığın, kabullenişin ve acının en samimi yerinden dökülür. Bu şiir, sadece bir ayrılığı değil, “insanın kendine geç kalışını” da anlatıyor. İşte bu yüzden çok değerli.

Tebrik ederim, şiirin kendi içinde bir veda gibi ama aynı zamanda güçlü bir kabulleniş de taşıyor.

Ve bu guzel anlamlı siire kendıme aıt bır cumleyle bıtırmek ıstıyorum..

“Ve ben artık biliyorum; bazı bitişler, en çok insanın kendi gözlerine düşer.” SAYGILARIMLA PİRŞAİR (MEHMET BİLDİR)