0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
106
Okunma
Yüreğime serptiğin cam kırıkları ruhumu acıtıyor,
Göz pınarlarımda boğduğun duygularımı
veda ettiğin gün öldürdün sen.
Yalnızlıkların kol gezdiği karanlıklara bıraktın beni,
Ardına dönüp bir kez bile bakmadan gittin.
Şimdi eski günleri arıyorsun, öyle mi?
Ne bıraktın o günlerden kirletilmedik?
Geri getirebileceğin ne kaldı ardında?
Her akşam odanın ışığı yanar mı diye bekleyişimi mi,
Her sabah kapınıza koşup ‘belki çıkar’ diye umut edişimi mi?
Neyi getirebilirsin artık geriye?
Sen içimdeki yaşama sevincini öldürdün benim.
Şimdi geri dönüp gelsen de,
duygularına yenik düşmüş,
içi çürümüş bir adamdan başka
hiçbir şey bulamazsın bende...
5.0
100% (2)
