sana dair gri-zekalı renkli bir şiir belleğimde
duygusuz, sarhoş bir derviş bekler tetikte
gidişinden sonra sözler demlenir yüreğimde
yitik cümleler dinlenir uğultusuyla beynimde
cevapsız sorulardan azade "ben" sorgular
insanlar acıdan mı okuduğundan mı bihaber?.

hevesin yekparesinde solmuş iyi niyet
ziyadesiyle hüsran birikti ziyadesiyle hasret
zamane lokman hekimin bile diploması sahte
izledim, oynanmış eski bir piyes bu, sahnede
sevgiye tamah etmedim inan, seni özlüyorum
sadece soruyorum hani nerde sevinçlerim?..

acıların değdiği her an yanar duygularım
iradesizim belki ondan kanar benliğim
kabuğuna saklanır küfürbaz bir hüzün
sarı, gülümsemelerden kaçan soluk yüzün
sinsi bir düşünce gibi batar mezarının taşları
söyle kime heba ettin sen bu sevdayı, bu yaşamı?

kör bir kuyuya atılmış, unutulmuş yarınlar
nefesim tükenmiş, yüzme bilmez yitirilişler
terk etsem zihnimde gizlenen sefil ölümü
biterdi belki bu hezeyan, bu süresiz zulmü
sen yoktun, sensiz bir ölü gibi yaşadım yıllarca
ah sevgilim ah, ne uğruna öldün sen ne uğruna?..