Bilmeyeceksin gözlerime dolan yaşların sebebini
İçimde ümitler yeşertsem de, sensizken her şey hiç
Bitmeyecek kalbimde bu aşk, ilk günkü sevinç
Bitmeyecek artık bu sonbahar
Sensizken kuruyacak kalbim, kuruyan yapraklar kadar
Yağmurlar en şiddetiyle saçlarıma yağacaklar
Gözlerim görmeyecek seni
Ve ben, geriye dönemeyeceğim

Bu gün
Kara bir keder gelip oturdu şuramdaki yerine
Şaşkın bir halde tüm düşüncelerim
Kilitlendi sendeki ümitlerime
Terketme beni sensizliğe, gel, bir tek şey söyle
Öksüz acılarla yaşadığım günler oldu
Bazen gözyaşı sağanağında, sımsıkı sarıldığım ümitlerimdi
Özlemlerimi suluyordum, camlarımdaki damlalarımla
Tesellim... şiirlerindi, sesinde

Şimdi gidiyorum belki, diyorsun, sonra ümitlerim de gidiyor
Bu gün bir tek şey gözlerimde gidip gelen
Gitme... gitme diyorum ki gitme !
Uçsuz bucaksız bir çöldeyim sanki
Yaşam anlamsız, zaman kalleş !
Sensizlik zirvesiz bir dağ yüreğimde
Ayrılık okyanusunda nefessiz kalmışım sanki
Hasretin yüreğime uzanan bir puma pençesi
Özlem susuz, kurak bir yaz, kavuran içimi

Korku, ürkek bir ceylan yüreğimde
Çoban ateşleri yanmıyor artık bakışlarımda
Kar beyazı umutlarıma karalar düşmüş
Üşümüş badem ağaçlarına kazıdığım şiirler
Ve, hüzün şarkılarını ıslıklardım geceleri
Yaşadık ama kaç mevsim boyu
Yaşadığımızı bilmeden

Gülmek en zor olanı şimdi, zorlar içinde
Alıştım mı
Alışamadım ben de dertlerin böylesine
Artık düşünemiyorum, neredeyim...nasıl yaşamak !
Karanlıklara bırakıyorum
Ayrılık şarkılarını
Saklasın geceler umutlarımı bir bir
Gülen gözlerimin arkasında gizlensin
Seninle benim bu hikayemiz...şimdi
Artık ağlamak kurulsun
Karşımdaki yerine

Günay Koçak

28 / 07 / 2025