Simsiyah gecelerin yalnızlığında gittin
Dilediğimce ağlaya bilirim
Düşüncelerime katabilirim mazimdeki
Masalsı zamanlarımızı
Uçarken bir otomobilin ellerine bıraktığımda
Yollara takılırken gözlerim, seninle olduğum o günleri
Bayramlarımızda ; öptüğümüz eller hürmetine
Dönse diyorum o mazim ve sen
Neredesin ?

Odamın her köşesinde senin hayalin ve resmin
Yeniden, yeniden tekrarlıyorum sevdiğin bu şarkıyı
’Yarim Senden Ayrılalı Hayli Zaman Oldu Gel Gel’
İçiyorum, yokluğunda sunulan zehirleri
Başım dönüyor; biliyor musun, dost yüzlü düşmanların
Bana kurduğu tuzakları... yine de ellerin uzandı
Bu masum yüreğini Allah korudu

Derin bir iç yanmasıyla başlar günüm sabaha
Gecelerim her geldiğinde, kalbimdeki sızıyı bilemezsin
Kedim tamamlar her akşam, yalnızlığımı
Mırmırlanır , anlar gözümün yaşını
Sonra bir gurbet türküsü olur içimdeki sevdan
Sen yoksun diye bil ki
Rüyalarıma sorarım seni binlerce kez
Ağlar akvaryumda balıklar bile
Mavi mavi göz yaşları
Bulutlar bu günde kararır gök yüzünde
Sen yoksun diye bil ki

Bir serçe kadar güçsüzdür ellerim ayaklarım
Umutlarım rüzgara kapılıp sana gelirler
Bir hıçkırık gelip oturur boğazıma düğüm düğüm
Sen yoksun diye gülüm
Akşamları herkes çift geçer bu yollardan
Acısız gülüşler yayılmıştır yüzlerine çoğu kez
Oysa... benim yüreğime kar yağarken
Gözlerime hücum eden yaşlar acıtır kirpik diplerimi
Sen yoksun diye bil ki

Bilmem bu kaçıncı sigara, parmaklarımda yanan
Yanan sigaram değil, yüreğimdeki hasretin
Bir bilseydin, değer verdiğin
Sırtında taşıdığın en yakınların
Bana ettiği zulmü
Duyuyor ve sen de ağlıyor musun ?
İşte sana uzanıp bu mektubu yazıyorum
Duyarsın ve hiç olmazsa gelirsin rüyalarıma
Bak şarkılar yüreğimi incitip, gözlerimi acıtırken
Kaçıncı... sana ağıt gibi dökülen bu şiirler
Kaçıncı
Senden ayrı batan bu güneş... geceler
Tükendim artık... bitti bendeki sabır !
Bitsin bu acılar yeter, gülüm !

Günay Koçak

28 / 7 / 2025