Gözünden yaşlar akar,sırf yüreğin yandıysa,
Kor iken küle döner yanıtsızsa sorular,
Her seferde acının tadı yine aynıysa,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

Sanma ki imtihan tek gökten gelir insana,
Yaptıkların da bazen,tuzak olurlar sana,
Her zorluk ders içinse; yemin olsun zamana,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

Gerçek bazen gizlidir ilk etapta kavranmaz,
Hep acele edersen aklı selim sağlanmaz,
Zanla yürüyen akıl,hükme kalırsa bağnaz,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

Her ne hüküm geldiyse cana Hakk tarafından,
Teslim olmalı nefsin,bilmelisin o çıyan,
Nihayeti görmeden,şikayetteyse her an,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

Vefa ile cefa hak,bir ağacın dalları,
O ağaç ki adı aşk,daha çoktur kolları,
Gafletin gözyaşları ıslatırsa çölleri,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

Bu vefa Allah’tandır,benzemez hiçbir şeye!
Heva gibi midir ki,çıkarı olsun gaye!
Ferasetli tavırda vefasızlık var diye(!)
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.

İlhan’ım yorgunluğu hayat sana sununca,
Zan seni esir alır,ulaşamazsın burc’a,
Nefis şaha kalkarken hakikatler susunca,
Vefayı anlamayan cefasını sorgular.