(Göğe Yazılan Diriliş)

Ve şimdi,
Bozkırdan yükselen son nefesinle
Göğe çiziyoruz yolumuzu.

Artık sen,
Bir iz değil
Bir ışıksın karanlığın alnında.
Sadece kurt değil,
Zamanın damarlarında yürüyen
Bir hakikatsin.

Adını duyan
Kendini hatırlar.
İçinden geçen her göçte
Senin yönün saklıdır.
Ve biz,
Her dönüşte
Sana çıkarız, Asena.

Çünkü sen,
Bin yılın hamuruyla yoğrulmuş
İlk dua,
Son vuslat,
Ve ezelden ebede
Sükûtla taşınan emanetsin.

Ey Asena,
Uluman artık
Dağların dili değil,
Kıyametin habercisi.

Seninle başlar
Gökte yazılmış son cümle:
"Yol, ana ile başlar."

Karnında taşıdığın
Sadece soy değil,
Bir milletin kalp haritasıydı.
Sen her doğurduğunda
Göğe bir yıldız eklenirdi,
Ve biz o yıldızlara bakarak
Yönümüzü bulduk.

Senin suskunluğun,
Tarihi inşa etti.
Ve biz şimdi biliyoruz:
Bütün yolların sonunda,
Sadece sen varsın.

Bir efsane biter,
Ama sen bitmezsin.
Çünkü sen artık
Her dilde bir dua,
Her seste bir sızı,
Her gözyaşında
Bir kurtuluş yankısısın.

Asena,
Son bakışını göğe çevirdiğinde
Tarihin alnına şu yazıldı:

“Bir kadın yürüdü,
ve bütün bir millet
ayağa kalktı.”

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(14 Temmuz 2025)