Ey muhibbi,
Dünle yarın arasına sarkmış
Bir anın hicranı sende saklı.
Gözlerin, kırık zamanın aynasında,
Geçmişin sesini fısıldar geceye.

Unutulmuş duaların,
Gölgesinde yeşeren bir filiz gibi,
Kök salar kalbinde,
Ve geleceğe umutla uzanır ellerin.

Ey muhibbi,
Kâinatın derin kuyusunda,
Bir sır gibi yankılanan adın,
Nefesinde geçmişin,
Kalbinde geleceğin birleştirir zamanı.

Kırık dökük sevdaların külleri,
Yeni bir baharın tohumudur aslında.
Ve her solan yaprak,
Yeni yeşilin habercisidir,
Sana seslenir: “Diril, yeniden doğ.”

Ey muhibbi,
Şimdi burada,
Bu anın tam kalbinde dur,
Geçmişin yükünü hafiflet,
Geleceğin ışığını tut ellerinde.

Zira sen,
Hem hatırlayan hem unutan,
Hem bekleyen hem kavuşan,
Zamanın kendisi,
Kendini yeniden yaratan…

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(15 Temmuz 2025)