birisi demişti ki bana
içine düştüğün bataklıktan çıkamıyorsun
çok haklıydı belki de keşke kızmasaymışım
hatta teşekkür etseymişim haklılığı için
evet
her insan mutlu olmayı ister öyle değil mi
fakat ben artık istemiyorum
kendi mutsuzluğumun bataklığında
her geçen gün biraz daha kayboluyorum
bu batağın içinde neler mi var
ezilmiş büzülmüş kirlenmiş bozulmuş hatıralar

hayır
artık hiç bir çabam yok kurtulayım diye
hem neden ve niçin kurtulmalıyım niye

bir sarmaşık bulayım da tutunayım derdim eskiden
her faniden medet umardım
her akıllıdan nasihat dinlerdim
girmezdi şuuruma
yine kendi yanlışlarımla debelenirdim

evet evet biliyorum ki bu hayat
zaten baştan başa trajediyle dolu bir çuval
bense bakıyorum havada asılı gülen bir ağıza aval aval

güldür güldür şov güldüremiyor
bataklık yutmuş gülme kaslarımı çektikçe dibe gömüyor

hastaneye gidersem öldürürler beni demişti babam
ben de gitmiyorum bu yüzden ne çok hasta da olsam
iyi etmez hiç bir ilaç sevginin iyileştirdiği kadar bedeni
rehabilite edebilirler mi birilerini manipülasyonla hasta edeni

babam demişti ki,evladım evlilik kumardır
kazanmak da kaybetmek de vardır

kırk yılda bir davul dengi dengine diye vururmuş derdi annem
belki çiçekli bahçede ağlarım uluya uluya
bilinç dışımın bataklığında kalırsam artık üzülmem

en iyisi direkt ölmek
ya sevgiyi bulursun yahut bataklıkta kaybolursun

bakın etrafınıza en çok ne varsa ondan alın bağrınıza basın
helyum gazlı balonlar mı mutlu edecek
bir gün apansız uçup gidecek ağlatıp üzecek

mutsuzluk çoksa ben ondan alayım
bir top vanilyalı bir top vişneli bir top da limonlusundan
bizi mutsuz edecek insanlara koştuk hep mutsuzluk korkusundan

dalacağım mutsuzluğun tam ortasına korkusuzca
aklım yenice başıma geldi anladım anyayı konyayı anca

insan günahlarından sıyrılıp
annesinden doğmuş gibi olur mu gidince hacca
mutluluğu yakaladım zannederken
elinden çekip alınması gidiyor güce

bu yüzden korkunç mutsuzluk benim favorim
ama saklayacağım onu içimin bataklığının en dibinde
bilmeyecekler bildirmeyeceğim,
bu mutlu mutsuzluğumun zevki bana aittir
yüzüme sahte gülücükler yağdıranlara
bu korkunç mutsuzluğumdan zırnık vermeyeceğim...


Gülhan Çeliktaş