ateşten alfabe
süzülerek suya dökülür

en güzel duaya
en içli amin sen
bilince işleyen yalnızlığımıza
iyi gelen bir bekleyiş
yürek yüreğe çarpışma

yel duysa dağılacak
narin çiçeğin yaprakları
kapılıp fırtınaya

özenle örülü kafesinde
susmayı öten kuş kalbimiz
duyan bir tek sen ben sevgili

saçlarına hasret parmaklarım
sevilmeyi çağıran yoksunluk
ağarmış kuytuda

aşkın haram kılındığı bu hayatta
her dokunuşla
çiçeklenir yüzümde yüzün

senden eser rüzgâr
ellerinin değdiği yerde
şifalanır yaralarım
bukle bukle saçların döküldüğü
yüzünde bir çocuk şımararak dolaşır

sevmeyi ezberlediğim rüyalardan uyanırım buzdan dünyaya
kim bilir nerede gömülmüşsündür kedere

yarım kalmış yaşamak türküsünü söyler
düşler de öperim
iğde kokusu sinmiş boynundan


ne kadar varsan o kadar yoksun
içime sığmayanı
kendinde kaybeden evrende

geniş zamanı kapsar ruhun harcı
gamzelerimde biriken yaşlardan
bir damla okyanus olur
tuzun suyla kaynamış hali
hıçkırıklar yakar bizi sevgili…

Vaha Sahra
09 07 2025
19:43