ah yar, zaman, her derdi unutturur
her yaranın ilacıdır derlerdi zaman
oysa ki, ben seni hiç unutamadım
seninle yaşanmış anıları da bir an

benim yaralarımı sarmaya ilaç da olamadı zaman
çünkü, her şeyde senden bir iz bırakmışsın ne yazık
bende kaybolmayan, senin gibi , yalan

beni unutmuşsundur hem de çoktan belki de
bütün anılarımızı da bırakmışsındır geride
ah.. Keşke..
keşke kolay olabilseydi unutabilmek seni
keşke her şey bu kadar çok seninle dopdolu olmasaydı
anımsatmasaydı bana keşke
bensiz mevsimlere gitmişliğini
gördüğüm hissettiğim her şeyde
yalnızca sen olmasaydın keşke

kimbilir belkide artık yüreğinde bir başka sevgi
ve belki, ellerinde bir başka sevgilinin elleri var bu gün
gözlerinde bir başka sevdanın pırıltıları
belki de bir başka göze sevdalı bakışlar, ah.. yar
benim sende kalmış bir ahım var
bir son bahar akşamında
soldurduğun bir resim kalmış sende
unutulmuş o da artık, yalan gözlerinde

her yerde yalnızca sen vardın
hala da sen varsın benim için
sonra anladımki sendin o bende kalan
ve ben de, sende kalmıştım
öylesine bensiz, ve yazık ki öylesine de yalan
yüreğimdi, sende kalan
solan bir mevsimi yaşar gibi
bir solgun resim’di
hüzünlü bir akşamda, eski bir sonbahardan

her yaranın ilacıdır derlerdi zaman
oysa ki, ben seni unutamadım
seninle yaşanmış hiç bir anıyı da
benim yaralarımı sarmaya ilaç olmuyor zaman
her şeyde sen varsın
senden bir iz bırakmışsın her yerde
bende kaybolmayan, senin gibi
sevdan gibi
öylesine yarım, öylesine yalan ..






Mert YİGİTCAN
Maltepe / istanbul 05 mayıs 2007 21:00