Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm kapıları çarpar gibi yüzüme.
Çocukluğumu da aldın giderken anne.

Gözümde yaşım,elimde misketim kaldı .
Birde o çok sevdiğin siyah beyaz resmin.

Hani babamla yan yanaydın,
Arkada Ankara hatırası yazan.
Hani tek resimdi gençliğinden kalan,
Gözlerinden hafif sürmesi akan.

Hani kızmıştın ya bana,yırttım diye kenarından.
Şimdi gözyaşlarım ıslattı yanaklarını anne.

Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm perdeleri çeker gibi yüzüme.
Gençliğimi de aldın giderken anne.

İçimde sızım,duvarda sazım kaldı.
Birde o çok sevdiğin,kırmızı eşarbın.

Hani bir bayram öncesi,babam almıştı sana.
Üzerinde beyaz gülleri olan.
Hani tek hatırandı babamdan kalan.
İçinde ne özlemler barındıran.

Hani hep saklardın ya onu, hatırası vardı diye.
Şimdi avuçlarımda eskidi eşarbın anne.

Ve sen gittin bir gece ansızın.
Tüm yaramazlığımı vurur gibi yüzüme.
Benliğimi de aldın giderken anne.

Kalbimde telaş,odamda hasret kaldı.
Birde o çok sevdiğin oğlun.

Duvar da resminin gülümseyen yüzünü,
Şimdi gözyaşlarıma katık ettim anne.
Avuçlarım da solan eşarbını,
Kokladım,hasretime merhem ettim anne.

Yere düşen kuru bir yaprak misali,
Her rüzgar da savrulmaktan usandım.
Sözlerim suskun artık,gözlerim yorgun.
Koskoca bu dünyada,yapayalnız kaldım.
Bıktım sensiz bir hayatın cilvesinden.
Kucağın nerde anne,söyle oraya sığınayım.
2008
Memiş GÜLTEKİN