kaçıncı perdesinden girebilirsen gir yaşamın
sonunda
sağanak misali gözyaşlarıyla besleniyorsa
ve hıçkırıklarla süsleniyorsa eğer tablo
resimdeki bir bütünü tamamlayan
renkli objeler gibidir ağlamak
özeldir

eller uzanır ellerine
omuzlar omuzlara yaslanır
paylaşılır tüm acılar an gelir
sevenler sarar çevreni

ağlamak güzeldir

gün gelir
susuz kalan ırmaklar gibi
kurursa göz pınarların
kezzap misali yakarda görünmezse acılar
damlalar içeriye düşerse bir bir
hayat damarların da bir bir kesilir ardından
kuruyup giden asırlık çınarlar misali
yapraktan gövdeye suların çekilir
kör bir kurşunla vurulduğunu bile görmezsin
sessiz bir köşe başında
ölüm ayakta gelir

ıssız dağ başlarında yetim kartal yavrusu
ya da karanlık ormanda yitik ceylan kuzusu gibi
yalnızlığa yenik düşersin
gardiyanların yıldızlar olur
bulutlar gece bekcilerin

ağlamak o vakit eceldir