Akıl kârı değilmiş, yaşama kafa tutmak
Yaşamak; bir sarhoşun seksek oynamasıydı
Güneşi seyrederek kör birini avutmak
Hayat denen kabusun, korkunç yansımasıydı

Gerçeği saklamadım, beceremem de zaten
Ah şu yalandan yollar, sırat köprüsü sanki
İnsan neden utanmaz, bıktım bilmecelerden
Artık başka bir yükü kaldıramam inan ki

Hem nasıl razı olsun bunca derde kedere
Bir zamanlar sokakta top oynayan çocuklar
Karıncayı övmekle bitmiyor ki mesele
Ezilirken gözümün önünde yuvacıklar

Özgürlükten bahsetme, merhametten dem vurma
Teselliler tükendi, can tükendi, ben yandım
Ruhum uçmak istiyor, vuracaksan vur durma!
Bilmem senden önce ben kaç kurşuna dayandım

Solan soldu içimde, bir çiçekte sen kopar!
Düşen her bir yaprağa ayrı mezar kazarım
Bilir misin zihnimde ne ihanetler yatar
Tek mısra şiir bile artık zorla yazarım

Muhammed Yusuf Maral