Alem ile ifşadır, vücut ile aşikar,
Her nesne birer sanat; ateş, toprak, rûzigar.
Soluk soluk işlenmiş, ilmek ilmek dokunmuş,
Ol Sübhanın esması, cümle öze okunmuş.

Var O’nunla var iken, yok O’nunla var olur,
Aşk ilahi olursa, aşka aşık olunur.
Aşkın tecellisiyle, nimet olur her eza,
Cefası da güzeldir, sefası da hakeza.

Hakikatı aşk demek; hakiki bir aşk ile
Lütfettiği dikeni, değişmemektir güle.
Yardan yari isteyip, yar ile yol yürümek,
Yokluğa kucak açıp, derdi ile çürümek.

Erimeli buz gibi, ateşten çok yanmalı,
Değil sade huzurda, her an O’nu anmalı.
Kuru secde boş rükû, gaflet aşkı öldürür,
Fani aşka sarılmak, günahkarı güldürür.

Zikre meftun olanlar, lütfa mazhar olurmuş.
Mahlukatın içinde, maşukunu bulurmuş.
Yalvarırım Sultanım, günahkar bir dil ile,
Mecazlardan soyutla, hakikati lütfeyle.

Muhammed Yusuf Maral