0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
153
Okunma
Martı olsam, sabahın serininde,
Gümüş kanatlarımla süzülsem gökyüzünde.
Denizin aynasında, güneşle yarışsam,
Ufkun ötesine hayallerimi bıraksam.
Bir kayığın ardından sessizce süzülen,
Martı olsam, rüzgârla dost, dalgayla düşen.
Ne defterim olurdu ne kalemim,
Sadece özgürlüğüm olurdu, hepsi benim.
Limanlara uğramazdım her seferde,
Bir şehirden diğerine bağlanmazdım zincirle.
Ne adresim olurdu ne de yönüm,
Sadece mavilikte kaybolan bir gönlüm.
Çığlığım yankı olurdu kayalıklarda,
Bir aşk türküsü belki, belki bir feryat martılarda.
Kimseye ait olmadan,
Ama herkese bir parça dokunarak yaşardım an’dan.
Martı olsam...
Bir yalnızlık olurdu kanatlarımda belki,
Ama özgürlük, en büyük sevda gibi
Çırpardım gökyüzüne kalbimi.
Şenol
5.0
100% (5)
