Vakit çok dar sevgili, dönmek zamanı,
Göğsümde kuşlar çırpınır, her kanat bir hece.
Gözlerim yollarında tütüyor dumansız,
Unutulmuşluk ikliminde, bir ahd-i kadim gece.
Sensizlikten mülteci bu kalp, hicranlarla beslenen,
Fısıltılar dolusu bir hasret ki, beni de yenen.

Uzak iklimlerden esen bir rüzgar dokunsa tenine,
Hisseder misin dersin, bu yangının közünü?
Şakaklarımda zonklayan her bir ayrılık bestesi,
Sanki tanrının unuttuğu bir günün yüzü.
Hangi atlaslara sığdırılır ki bu vuslat arzusu,
Suskun dudaklarımda büyüyen, kanayan bir kuyu.

Gel, ne olur gel, çözülsün bu düğüm, bu esaret,
Eski bahçelerde sarmaşıklar gibi sarmış keder.
Bir düş ki hep yarım kalmış, bir ömür ki hep zillet,
Seninle ancak diner bu can çekişen kader.
Yüreğim bir Anka kuşu, küllerinden doğmaya hazır,
Yeter ki gözlerinde bulsun o kadim, o ebedi nazır.