tak
tuk
bir ilik çözüldü gökyüzünde
topuklarım konuşuyor sus lütfen!
bu bir tanrıçanın monoloğu


terrazzo zemin titredi
gözler dönüp bana çevrildi
"kim bu gürültüyle gelen?"
BEN
ikili bir ihtişam
hem 37 numara
hem de sonsuz ego


asansör mü?
hayır teşekkürler
kraliçeler basamakla tahta çıkar


kendimi görüyorum camlı bölmelerde
kendimi görüyorum
yani dünyayı
yani her şeyi


tak
tuk
her adımda bir CEO istifa ediyor sanki
borsa düşüyor ben yükseliyorum
omuzlarımda görünmez bir pelerin
yüzde yüz polyester
havası saf altın


Moltke Moes caddesinden geçerken
rüzgâr yaratıyorum
Polak bir seyyar satıcının
balonlarını uçuruyorum yanlışlıkla
özür dilemiyorum
tanrıçalar empatiyle değil etkisiyle anılır


ve sonra
sistre yapılmış eski parkede
bir çatlak anlık bir sendeleme
koca imparatorluğum
ayakkabının içinde yara bandına bağlıymış meğer


tak
tuk
tık
tuk
içimdeki iç ses
“belki de spor ayakkabıdır gerçek özgürlük!”
sustur onu
sustur
basıver turn off tuşuna
bugün iktidarın sesi göklerde
yarın alkışlar çınlayacak ayağımda!





/ yüRekTen



Ph. Georg Sverdrup Kütüphanesi