0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
62
Okunma
Kısasın kıyısında bekleyen ölümlüydüler.
Pek açgözlüydüler, ve de korkak.
Esen soğuk bir rüzgâr eşliğinde gömüldüler;
Ne yapacakları kaldı, ne yaptıkları... Yuttu toprak.
Bazıları cesurdu; sessizlerin çığlığıydılar.
Bazıları mütecavizdi; sadece geceleri sustular.
Bazıları gururluydu, doğan her güneşi bâkî sandılar.
Bazıları kimdi? Kimi kimden çalıp, kimler oldular?
Ne bir ses kaldı arkalarından, ne bir iz.
Asıldıkça tanınırdı ancak kayıp her yüz.
Sanki yangının sonunda bir is... Sessiz.
Her yüz farklıydı; farklı bir diyarda, farklı bir güz.
5.0
100% (1)
