0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
71
Okunma
Mevsimden muaf birkaç ruh hâli,
Rüzgâr toprağa bir öpücük kondurunca
Hüsranın karşısında direnir bir karınca,
Göz ucuyla baktığım her yer sanki suç mahalli.
Her denge bir dengesizlik,
Kırık aynalarda sıkışık tüm yüzler.
Bir şeyleri ararken içime çöken sessizlik,
Baktığım yerlerde dengelerde pürüzler.
Ve ben…
Zamanın dışında,
Bir anın ucunda,
Parçalanmış aynalarda
Kendi yüzümü ararken,
Bulacağım seni de sonunda.
