6
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
404
Okunma
beni bir çınar ağacı büyüttü
gölgesinde
sonra göçtü
elma şekeri elinden alınmış
çocuk gibi
yitirdim sevinçlerimi
bir tek hatırası kaldı masumiyetimin
elde avuçta
ay basınca karanlığı
gece yıldızları doğurdu
düşlerce dağıttım kederimi
bir sevdanın kesilen soluğuydu
sararan gülüşüm
kırılınca sustuğuna
ayaklanıp,
yatıya geldi içine içim
aç içini
dökülsün içine içim
gök mavi
açmış penceremize
bu sabah
uzatsak ellerimizi
kavuşamayız
gözlerimizin buluştuğu sonsuzlukta
rüzgârın merhametine
emanet gelincikler
kolların sardığında
ben sen
sen ben olduğunda
okşayan meltemin fısıltısı
kuşları çağırır
allı morlu
gül bahçelerine
kanım kaynar
tutulur kalırım sana
ilk yazım, yazgım olursun…
Vaha Sahra
12 06 2025
20:48
5.0
100% (11)
Cevap Yaz