Kendilerine şiir yazdığım insanlar
görmeyecekler
başkaları okuyacak duygulanacak
kendilerinden bir şeyler bulacak

Beni üzen dağıtan parçalayan insanlar
farkına varmayacaklar
duygusuzca yaşayacak yiyip içip
gezip dolaşacaklar

Uykularımı bölenler kalbimi delenler
aldırmayacaklar
pembe rüyalara dalarak
mışıl mışıl uyuyacaklar

Gözyaşımı ekmeğime katık ettirenler
umursamayacaklar
çünkü menfaatlerinin peşinde çabalayacak
ceplerini dolduracaklar

Beni ve sevdiğim insanları incitenler
üzülmeyecekler
öyle kaba ki ruhları titremeyecek
öyle kalın ki idrakleri, onlara hisler işlemeyecek

Kolayca ahlaklı görünerek zarar verenler
izzeti nefsimizle oynayanlar
inandırıp güvendirip aldatıp acıtanlar
ne kadar canımızın yandığını görmeyecekler

Hayatımıza girip tarumar edip çıkıp gidenler
tilkiden kurttan çakaldan bile daha vahşiler
acımasız, vefasız, merhametsiz, basiretsizler
ne yazık ki böyle oluşlarını hiç bir zaman bilmeyecekler...

Gülhan Çeliktaş