Bir kırlangıç kanadının kesiği
Kederimin göğünde
Öylece durur.
Bu mevsimsiz göçün ardından
Dikiş tutmaz kederiyle kalbim
Kahrından kudurur.

Omurgası pamuk iplik,
Bir gemidir yüreğim.
Ne limanı, ne körfezi,
Bir kadeh rakının bile
Gölgesinde alabora.
Gidişinin rüzgârına
Bu tülbentten,
Bu kağıttan,
Hangi yelkenler fora.

Kederimin,
Bir kırlangıç kanadıyla kesilmiş
Dikiş tutmaz göğünden
Dökülen yıldızları
Saklayıp duruyorum
Yastığımın altında.
Olur da iklimini kaybedip karanlıkta
Bu zamansız göçünden
Dönersin umuduyla,
Serpeceğim yollarına
Aydınlanır diyerek.

Hücresine ışık vurmaz
Bir mahkum gibi kalbim
Gidişinin zincirine bağladım ellerini.
Dalacak genç ömrümün ormanına hışımla,
Bilirim bir an için çözüverse kendini.
Alevine hükmüm yok,
Zaptı zor yüreğimin.

Geri dön kırlangıcım,
İklimine musallat olmasın acım...

Barış Çelimli