0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
121
Okunma
Hoşça kal derken
sustun,
dönüp bakmadan gittin.
özlemeyi sana verdim,
lazım olur,
ağlayınca.
Gün gelir kalbin atmayınca,
pişmanlık alır seni.
aklın hâlâ,
o bıraktığında kalacak.
Boğazım düğümlendi,
adını anınca
sustum
pişman olup
kıymetimi bilmeyene,
yoktur ne bir kelam
ne de bir selâm.
Kaybolup giderken,
Yolunu kaybedersin karanlıklarda.
Gözyaşını silen el,
Omuzuna yaslandığın,
O kişi artık eski o değil,
dönme.
Unutma, zaman geçse de,
Kırıklar onarılır, izler kalır.
sensizlikten
Sensiz birisi doğar bazen,
Yeniden başlamak,
umuda varır. © Fatih Bilen | Tüm telif hakları saklıdır
5.0
100% (1)
