Ah bu geceler, kimi ne tatlı, sevgili ve huzurlu
Kimi kapkara, yıldızsız, aysız, korkularla dolu
Kendi ölümüme ağlamak geliyor içimden
Kimi romanesk gecelerde ağlıyorum gerçekten



Geceyle dolu geceye serpilmiş fenerler
Ardımda düşlerden izler bırakıyorum
Bir başka dünyanın yüreğine süzüldüler
Ayı saran sisli hâlelerde yürüyorum



Bir kesik baş, ayın orağıyla biçilmiş gece
Sarmaşık giysili ağaç dizileriyle o bahçe
Aşkın sarkaçlarına dokunmak hevesiyle
Sürgün kuşları basardı bağrına gönlünce



Gün boyu bir keşmekeşin peşinde yaşamlar
Gece olunca sırlı bir sükûn her yanı kaplar
Yıldızlar manalı göz kırparlar sonsuz varlığıma
Gravürlerde bile gözlerde korkunç şeyler var



Gece oldu mu sırlı aynalar konuşurlar
O kımıltısız bedenlerde ruhlardan haykırışlar
Sisli karanlıkların puslu kalıntılarını
Köpek gibi silkip atıyorum, tınlıyor piyanolar



Ey yorgun ve üzgün yüreğim kederlenme sakın
Senin bedensiz bir bedenin var