Eskimeyen bir yasın yükü,
Öyle ağır ki üzerimde,
Kolumu kaldıracak takat
Bile bırakmadı bende.

Geçmiyor, Piruz...
Bitmiyor bu işkence,
Yapıştı ömrüme.

Kavuşmayı,
Sarılmayı,
Seni ezberlemeyi,
Mutluluğun heyecanını,
Sonra da ayrılığın telaşını
Bir güne sığdırdık seninle.

Bir günün bedelini
Bir ömürle ödemek,
Biraz fazla değil mi?

Yanlış anlama,
Hesaba kitaba düştüğüm yok,
Sadece özlüyorum.

Özleyince de böyle oluyor işte:
Tutamıyorum artık içimde seni.
Dolup taşıyorsun gözlerimden,
İyice tütüyorsun
Sızlayarak
Burnumun direğinde.

Bu aralar
Seni kıskanan insanlarla karşılaşıyorum.
Hepsinde
Bir sen olma çabası var gibi...

Bir kahve içeyim dedim,
İnan ki geçmedi boğazımdan.
Kahveyi servis eden eleman,
Endamını çalmış sanki.

Hesabı ödeyip kalktım masadan.
Az yürüdüm;
Uçuk mavi tişörtünle
Kot pantolonunu çalmış
Yanımdan geçen zibidi...

"İyisi, bir ekmek alıp eve gideyim," dedim.
Kasiyer ellerini çalmış.

Oturdum bir kaldırıma,
Başladım hıçkırarak ağlamaya.

Bir adam yaklaştı,
"İyi misiniz?" diye sordu.
Dönüp baktım,
Tam "İyiyim" diyecektim ki,
Gözlerinin rengi yeşildi...
Yosun yeşili...

Hıçkırıklarım çoğaldı.
Elimin tersiyle sadece "Git, git!" diyebildim.

Derler ya hani:
"Eve kendimi zor attım."
Eve gelene kadar
Tam anlamıyla
Canım çıktı, Piruz.

Oturdum
Televizyonun karşısındaki koltuğa.
Yansımam vardı
Simsiyah ekranda.

O günkü gibiydi hani,
Gülümseyip "Bak," demiştin.
İkimiz yansıyınca
Televizyonun simsiyah ekranına
Bir ayna karşısında bile
Yan yana gelmek yoktu nasibimizde.

Merak etme,
Hıçkırarak ağlamadım evde.
Yaşlarım gözlerimden dökülüyorken
Gönlümdeki ateşe
Ben gülümsedim.

Çünkü yansımam
Yine tek değildi.
Her şeyinle bendeydin.
Sen de oradaydın.
Gördüm.

Ha bu arada:
Sen olmaya çaba gösteren herkesi toplasan
Bir sen etmez, Piruz.

Aslında
Sana yazmamak için
Zorluyorum kendimi.

"Beni duy" dediğim yok,
Yanlış anlama.
"Gel" de demiyorum ki...
Gelmezsin, biliyorum.

Aşk dilendiğim yok.
Yokluk sevmeye alışmışım.
Sadece özleyince
Yüreğimin sessiz sen hâli
Kaleme vuruyor işte.

Ben hâlâ
Seni sevmeyi
Çok seviyorum.
Ve
Yokluğunu sevmeyi de seviyorum, Piruz.

Seviyorum işte.
Sadece seviyorum.

15/05/2025
Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)