1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
102
Okunma
Dertli geceler doldu yine haneme
Yalnızlık çöktü her bir zerreme
Gölgeler konuşur duvarımda sessiz
Ruhum belki de artık iyice densiz
Nakarat
Kırk oldum gönlüm yorgun içim kan
Ne dost kaldı ne de sevda hep yalan
Bir ben miyim şu hayatta ağlayan
Elbet bir gün biter bu zor zaman
Kilometreler sardı yaşlı adımlarımı
Bir nağme tutturdu eski sevdalarımı
Sözde mutluluklar sardı etrafımı
Unutulmuş bir türküm ben bağırdım yalnızlığımı
[Nakarat]
Kırk oldum gönlüm yorgun içim kan
Ne dost kaldı ne de sevda hep yalan
Bir ben miyim şu hayatta ağlayan
Elbet bir gün biter bu zor zaman
Saatler vurur taş gibi yerime
Bir zamanlar renkliydi kelime
Tükenmiş umutlar kalır elimde
Sessizlik sarar içimi son nefesiyle
Cevap Yaz