31
Yorum
83
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
Kayıplarım vedasızdır benim!..
Senden sonra
çok ağır her şey
her duygu tasfirsiz
her güzellik kusurlu
gri gecelerin ardından
güneşi seninle yakalamak
ne duruluyor
ne de duruyor zaman
uzak olsam da umut etmekten
ne hayallerden arınabiliyor
ne de hayata darılabiliyorum
özlemek
özümsenmek
keşke bir tartısı olsaydı da
gözyaşlarımı tartabilseydim şu an
bir şiirin akışı
bir kalemin nakışı
emanet bir güzelliğe
sır perdesi seslenişler
eksik olma demiştim
gönlümün göğe bakan
günüme güneşçe doğan sayfasından
ama sen yine bildiğinden şaşmayıp
silkelemişsin cümle hüzün ağacının yapraklarını
hayali vuslat
zerresi elem sevgi
yolunu kaybederken
umudun sisli yokuşunda
zaman kendisini
hüzünbaz vedalara kurmuş
giden gitmiştir
göz çukurlarımızda bir tutam ateş
inanmak isteriz tüm masallara
ama adı ilk dördün
hilal son dördün olsa da
karanlık kalpleri ışıtmaz ay ışığı
suskusu içimizde
ahı ömrümüze yoldaş bir yolculuk
kovulmuşuz
seçme şansımız olmadan
girdiğimiz kapılardan ....
kim bilir belki bir gün
gönlü huzurlu ve hüzünlerden uzak
bir çatal kapıyı aralamak kısmet olur
ve belki de iç huzuruyla gülücüklerin
ev sahibi olduğu sevgi ülkesine düşer yolumuz..
ve ne kadar
kızıp kırılsak da
kıyamadığımıza
sahibini arayan çığlıklarımız
duymazlar diyarına ulaşsın diye
sarılırız iç sesimizden
son nefesimize emanet duaya
Hüzünlükent Narin 🍂
5.0
97% (31)
4.0
3% (1)