Ayrılıklar yazılmış alnımdaki yazıya
Her vuslat yolculuğum hicranla bitiverdi
Kimse derman olmadı gönlümdeki sızıya
Yaren diye bildiğim, bir yana itiverdi

Nefesinden iz kaldı camlardaki buğuda
Hüznümü biriktirdim bir bir döktüm kâğıda
Satırlarım yetmedi dilimdeki ağıda
Gönül isyan eyledi, kadere çatıverdi

Aynalar inkâr etti tanımadı yüzümü
Kulaklar yadırgadı anlamadı sözümü
Hoyrat bir gecede yaş kapladı gözümü
Gönlüm her tür kederi, acıyı tadıverdi

Gurbetin ateşinde kora döndü bedenim
Korlaşan bedenimde kızıllaştı ak tenim
Tükendi umutlarım gülmedi yüzüm benim
Felek düşman kesildi kenara atıverdi

Yine gözlerim yaşlı bir ayrılık ertesi
Benden öte gitmiyor kalbimin sağır sesi
İklimi kış eyledi yokluğunun gölgesi
Ne goncalar açıldı ne bülbül ötüverdi

Hüsranla gözyaşıyla kıydılar nikâhımı
İçimde hapseyledim feryadımı ahımı
Kaç şafak teğet geçti karanlık sabahımı
Ufuktan doğan güneş doğmadan batıverdi

ŞENTÜRK DURSUN