Varsın felek sınasın, itiyle, çakalıyla
Benden öte kimseye, minnet duymam ki üstad
Zam üstüne zam koysun, şu kader bakalıyla
Etiket ne olursa, boyun eğmem ki üstad

Şu çerçi yaşanmışlık, elbette son bulacak
Cana biçilen vade, gün gelince dolacak
Bedenim yaşlandıkça, gözümde fer solacak
O çileli mazimi, mübah saymam ki üstad

Kan doğrayan ayrılık, varsın ayuka çıksın
İsyan ile süslenip, huzur surunu yıksın
Harlanıp hüzün ile, benim içimi yaksın
Yalnızlık akit ise, asla caymam ki üstad

Kaypaklık yaraşırmı, fani olan Adem’e
Adem olan alıpta, nefsini vurur geme
Nefsime yenik düşüp, ele olmam hademe
O şeref hırkasını, tenden soymam ki üstad

Afaki sayıyorsam, şu kör, cahil düzeni
Kınanmak ılgalar mı, tanrı tanımaz beni
Çıkar için yoramam, bu başı, bu bedeni
Her fırsatta kınansam, yine doymam ki üstad

Toprağın altı, üstü fark etmez bundan gayrı
Üstünün pek olmadı, altında olmaz hayrı
Münker’le, Nekir hesap, sorsunlar ayrı, ayrı
Akibet Cehennem’se, yana kaymam ki üstad

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu