Yüreğimde görkemli gama verip selamı
Kardelen düzeniyle sevgiye çıkar yolum
Derdimizle dertleşip, seyrederek k/alemi
İsmimiz hak ederse, seviye çıkar yolum

Gamzelerin nağmesi, sarhoş eder zilzurna
Düşlerimin ön sözü, hayata katar mana
Gölgemizi izlerken, yakışan bu insana
Kibirden ar duyarım, saygıya çıkar yolum

Özde enfes gerçeğim, Rahmanın armağanı
Mutluluğun miladı gözler ağartır tanı
Eğer varsa bir umut, yaşamak için anı
Sırdaşım turnalarla, geziye çıkar yolum

Yelkovan sevildikçe, gecem sabahsız olmaz
Çakırkeyif edilsem, can yükü cana dalmaz
Vurgunlara dur dense, düşlerim öksüz kalmaz
Ankanın rüyasınca, maziye çıkar yolum

Geçirip fırtınayı, gecenin siyahından
Sürgünlere rest çekip, Mansurun dergâhından
Yâr oldukça aklımda, çile talimgâhından
Kaderin yol mimarı, iyiye çıkar yolum

Hüznümün edasına, isyan etmez kanarım
İlkbahar gözlerimde, cemre düşmüş pınarım
Yazımın potasında, niyetimi sunarım
Ölülerden anlamam, Gaziye çıkar yolum

Sözüme dönük öze, ham hayal getirmedim
Göğü arşınlatsa da sabrımı bitirmedim
Sevdiğim duymasa da, umudu yitirmedim
Düşlerimin aması diziye çıkar yolum

Denizleri yakarken buz tutmuş sokağımdan
Yâd ederken ismini, aşk damlar dudağımdan
Hiçliğin gölgesinde, gariplik batağımdan
Gönlüme döşediğim, kişiye çıkar yolum

Varlığımın son sözü emelime can verir
Dil üzmezi dileyen, cana heyecan verir
Varlığından utanan eşsiz armağan verir
Delibaldan el aldım, maviye çıkar yolum

DELİBAL – Celil ÇINKIR