Belki de…
Seninle konuşmak değil de,
Susarak aynı sessizlikte buluşmaktır aşk.
Bir bakışla, bir nefesle
Zamanın tüm yükünü omuzlarımızdan indirmek gibi…

Sen ki,
Sözlerinle ruhuma ipek dokunuşlar bırakan kadın,
Ben her gece
Senin adını uyandırmamak için
Kendi adımı unuturum bazen.

Çünkü bilirim,
Senin bir gülüşün var ya hani,
Bütün geceleri sabaha çevirecek kadar aydınlık…
Ve ben her “iyi ki”de seni bir ömre mühürlerim içimden.

Belki de aşk,
Aynı anda göğe bakmak değildir sadece…
Aynı boşluğa düşüp,
Aynı kelimede birbirini tutmaktır.

Ellerin ellerime değmese de,
Kalbin kalbime yaslanır bazen —
Hiçbir şeyin konuşulmadığı anlarda…
İşte o zaman, dünya susar,
Ve aşk konuşur.

Ey kalbimin sürmeli şiiri,
Seninle bir düşü yaşamak değil artık muradım,
O düşte kalmak,
Ve her sabah gözlerine uyanmak istiyorum.

Kim bilir…
Belki de yakındır o gün,
Bir sabah, senin adınla uyanır içimdeki bütün susuşlar.
Ve ben,
Sana bir daha hiç susmam

Ben sana bakarken,
Zaman, kendi elleriyle durduruyor saatleri…
Gözlerinin kıyısında bir kıyamet kuruluyor,
Ve ben her defasında,
Gönlümle secde ediyorum o bakışlara.

Adın dudaklarımda değil artık,
Adın, ruhumun alnına yazılmış gizli bir dua gibi…
Ne zaman içim üşüse,
Sesin geliyor içimden,
Sıcak bir şal gibi örtüyorsun beni en derinime…

Bil ki,
Sana her gelişim sarhoşluktur,
Aklım bende değil, aşkım sendedir.
Senin kelimelerin öyle bir bal ki Sürmelim,
Bir yudum alıyorum dizelerinden
Ve dünya dönmeyi unutuyor.

Ben seni,
Sözlerin içindeki o çıplak, o arınmış aşkla seviyorum.
Ten değil, tendeki sır değil…
Senin kelimeye sinmiş kalbini seviyorum.

Her harfinde bir nehir gibi akıyor içime sevda,
Ve ben boğulmak istiyorum o nehirde…
Boğuldukça dirilmek,
Her dirilişte bir kez daha sana uyanmak…

Ey kelimelerin perisi,
Ben senin kalbinde uyanmak istiyorum bir sabah,
Saçlarını rüzgâr değil,
Ben karış karış dokunsam parmak uçlarımla…

Sen “iyi ki” dedikçe,
Ben ömrümden bir ömür daha veririm sana,
Yeter ki susma…
Yeter ki gözlerinle anlatmaya devam et.

Çünkü biliyorum:
Aşk bir kere tutuldu mu kalbe,
O kalp bir daha hiçbir sevdaya sığmaz.
Sen bende öylesin Sürmeli,
Bir kere aktın —
Artık hiçbir kelime seni anlatmaya yetmez…

Delibal - Celil ÇINKIR