Kalemin freni patlayınca böyle oldu.

Başına gelene isyan etmeden
Yaralar sabırla sarılır derim
Densizlik başını alıp gitmeden
Menzile şuurla varılır derim

Olacaksa hoşgörünün manası
Kaldırmalı her tarafta kumpası
Bir millete medeniyet libası
Adalet tığıyla örülür derim

Dönebilir Gayri Müslim bilinen
Hata yapmaz aklıselim bilinen
Şebeklik yaparsa alim bilinen
Ahali gülmekten kırılır derim

Mazlumun boynunu büktüğü yerde
Vurgunların şimşek çaktığı yerde
Gözlerin hüzünle baktığı yerde
Bakışlar ok gibi sivrilir derim

Farkı yok onlarla sabankıranın
Peşinden gidilmez aklı noksanın
Düğün salonuna giden insanın
Başında değirmen çevrilir derim

Asalak kullara olmalı engel
Haddini aşana atmalı çengel
Çalışma niyeti olmayan tembel
Beşlik simit gibi kurulur derim

Haram lokma geçmemeli kursaktan
Başarı beklenmez ağır aksaktan
Hakiki Müslüman olan, yataktan
Daha gün doğmadan doğrulur derim

Yapılırken hamle canı yürekten
Gelmezse beklenen yardım Kudret’ten
Çaresiz kalınca insan gerçekten
Eli kolu bağlı durulur derim

Okumayı saçma sayan cahiller
Yalnız işkembesi doyan cahiller
Beynini gıdasız koyan cahiller
Fikir yokuşunda yorulur derim

İster isek mavileşen manzara
Yazılmalı dağlara ve taşlara
Yıldızların gücü yetmez onlara
Geceler güneşle devrilir derim

Sakinleri kaldırımın, yolların
Dikkatini çekmez ise ellerin
Çatısı gökyüzü olan kulların
Geceler üstüne serilir derim

Âşıklar Mevlâ’nın müstesna kulu
Kol kanat gerdiği şaşarsa yolu
Hak âşıklarının sazının teli
Gizli bir el ile gerilir derim

Sarpa sardığında hayaller düşler
Seyirci kalınca sekizler, beşler
Gönül sarayında seyreden işler
Gönül gözü ile görülür derim

Değiştirmez akıbeti tercihler
Anlayamaz hakikati güruhlar
Bedene rızıkla bağlanan ruhlar
Günü geldiğinde ayrılır derim

Duruşuyla ağasını mest eden
Terörist eylemle sabrı test eden
Devlete diklenip cana kast eden
Hainin defteri dürülür derim

Değer verilmezse mücahitlere
Posta koyulursa koç yiğitlere
Karışırsa atın izi itlere
İte ot, ata et verilir derim

Hayata haramla mana katanda
Edep boynuzları göğe batanda
Çıkarı uğruna adım atanda
Kalıptan kalıba girilir derim

Yese de kirpikler sellerden vurgun
Olmadım, olamam umutla dargın
İnşallah zalime gülmekten bir gün
Karnımız kırk yerden yarılır derim

Filler ebabilden üzülür iken
Gelenek modayla çözülür iken
Kediler yollarda ezilir iken
Kuşlar kanadından vurulur derim

Sevilen seveni aramayınca
Bayramdan bayrama uğramayınca
Dayanamaz gözler göremeyince
Sevenler hicranla yorulur derim

Ölümcül hastayı kurtarmaz serum
Ayan beyan olan istemez yorum
Çıkmaza girmeden eldeki durum
Son kozlar meydana sürülür derim

Rayından çıkanlar, demedi deme
Mahşer günü kurulunca mahkeme
Devreye girince siyasetname
Yapılanlar bir bir sorulur derim

“İman edin” emri değil bilmece
Düşünenler alır sözden netice
Kâfir değil ezan ile sadece
Müminler namaza çağrılır derim

Gerçek değil gördüğünüz ekranda
Savaşın kuralı birdir evrende
Hodri meydan denilince bir anda
Kılıçlar kınından sıyrılır derim

Olsa da fark etmez türlü yetenek
Delibal gözüyle seyretmek gerek
Dayanamaz onu görmeye yürek
Cemalini gören kör olur derim

DELİBAL – Celil ÇINKIR