Haddim olmayanı yargılamadım
Kıyam sürer gün batıdan doğmadan
Gerçek mi, yalan mı sorgulamadım
Türk olunmaz dile türkü değmeden

Örs ve çekiç arasında kalırım
Karınca rolünden ibret alırım
Öyle inanırım, öyle bilirim
Güneş doğmaz karanlığı boğmadan

Hedefe yürürken silah çatmadım
Düşlerimden köprüleri atmadım
Akşamları güneş gibi batmadım
Günüm nokta koymaz hüzün sağmadan

Aşk yurdunda pişmeyenler bilemez
Gamla dolup taşmayanlar bilemez
Kaf Dağı’nı aşmayanlar bilemez
Taşıyorum benden beni yağmadan

Direnirken yontulmayan kütüğe
Başvursam da türlü türlü taktiğe
Dem mavzeri basmadıkça tetiğe
Yaşıyorum gurbet ele sığmadan

Harfleri boyundan uzun söz bende
Küllenmekten hiç korkmayan köz bende
Silah bende, hedef bende, göz bende
Onu yazdım kalemimi eğmeden

Gücüm damarımda hapis olunca
Andımı alt eden husus olunca
Delibal düşlerim kâbus olunca
Sırsıklam olurum yağmur yağmadan

DELİBAL – Celil ÇINKIR