Değerli şairim,

Bazen yürek inadına ve devasa boyutlarda sever.....Seven yürek tez kırlır inanın....

Hele de duyguların kabaran okyanus dalgaları gibi olması karşısında sevilen beklenen tepkiyi...(sevgi alametlerini çağrıştıran göndermeler) bulamayınca yürek ferman dinlemez...

kara sevda "vefa" ister... Karşılık ister...Bir nebze hatırlanmak diler...

Bunlar olmazsa gönül harap olur...

Aşırı sevmenin duyguları bir anda nefsi kamçılar...

"Neredeydin" suali bu kırılmışlığın...ufalanmanın...kalbin ilmik ilmik olduğunun kanıtıdır...

Nitekim:
"Yüklenince vurgunlar, bahtımın paydasına
Nefesimi tutarak beklerken neredeydin
Reva gördüğün hâle, koparmadan fırtına
Hasretini gözlere yüklerken neredeydin"

söylemlerinde sitem...beklenti...burukluk ve kırılmışlık var...

Öyle ya sevginin öznesi ve nesnesi iki kalptir...Bir olmazsa cümle heder olur...kalpte de iki sevgi bir olmamışsa, kalp hırpalanır...duygular yetim kalır...
Aslında sevgi sınırsız olmasının yanında "beklentisiz" de olmalıdır...

Fakat bu beklenti daha uhrevi...çok yükarılarda...nefsin eriyip yok olduğu durumlarda geçerlidir...
Zaten böylesi aşklarda bir süre sonra sevilen aradan çıkar....İlahi aşk merhaleleri başlar ki her kalbin harcı değildir...

Neticede seven yürek de ister..."İsteme...bekleme" desen de ferman dinlemez...

İşte o yüzden beklentiler bir anda tavan yapar;

"Attığın adımların, ikrara uymayınca

"Aklımdan geçirmezken yanından ayrılmayı"

"Kulağı tıkayarak ruhumun figanına"

"Varlığım son durağa yürürken adım adım"

"Sayılı günlerimi, yaşıyorum öylece"

Diye yürek inler durur....

Bu duygular en nadide sevgi seranatıdır inanın...İnadına sevmenin...bu yolda bedeni helak etmenin....gemileri yakmanın son durağıdır...

İşte bu yüzdendir ki fevkaladenin fevkinde bir şiir ortaya çıkmış....

Şiirler acıyı ve sitemi çok sever...Dozaj arttıkça şiir nadideleşir...

Şiiriniz gibi...

Çok beğendim efendim...Gönülden kutluyorum...

Teşekkürlerimi ve tebriklerimi gönderiyorum değerli şairim...
Sekizleri beşlere, eklerken neredeydin