3
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
341
Okunma
Nisana beş kala
gök denizinden
gül ağırlığınca
düşen üç cemre
kurulan şenlik
havaya, suya, toprağa
ey aşkın âlası
kalbi kanatlandırıp
kafesi zorlayan
nevbahara
ağaçların yaprak selamı
çiçek böcek
avuçlarımızda
sonsuz akışı zamanın
arş çatı
arz temelinde titreyen
el üstünde el
bükülmeyen bileği Ferhat’ın
korlar kopan
dağın göğsünden
Şirin’in sinesine
tam şuramızda çırpınanın
bir damlada
Okyanus koparan tufanı
Nuh’unu bekleyen Ağrı,
Ağrı’sına koşan Nuh!
Vaha Sahra
27 Mart 2025
13:45
5.0
100% (11)
Cevap Yaz