Ben ancak dilimin söylemediğini kağıda dökebilirim
bu yüzdendir ki her kavgada düşünürüm.

omuzumdaki morlukları ,
kalbimin içinden geçen onca kelimeleri
bir hiç uğruna yazmadı bu kalemim .


insan dediğin kavrulmuş savruk serde,
yiğit odur ki imanı yırtılmaz bir perde
yetmez artık çalsanda kuru kaval ,
olan oldu zihinlerde boş bir çuval ,
Ben bir okka lafı yazdım uzatmadan ,
gediğine satacağım her harfi kısaltma dan .

"-madem uyanmadın dalgın uykundan ,
Sanane ! O zaman dünyadaki kaygıdan
Banane! Yalan söyleyen siyasetci duygudan
çıkmadı daha ortaya doğru dürüst bir pehlivan .
her kavgada düşünürüm, haksızlığa haykırmayı
imzacılara bilirim bende kalem uzatmayı

Bana rehber olacak Adem’in şulesi,
imanla göç eden düşürdüğü hayret ateşi
aklım ererse olmak isterim bende şüheda
zikrim ile fikrimi büyütendir aklımdaki Hüda


kırk yıldır benliğim de bir kavga
Nedir içimdeki beni yiyen kemiren tezat ?
huviyetim bu alemde kötümü kokar ?
çiçek diye hurafeler imanıma leke satar .


Beşer bir kelepçe takıldı koluma
hiç aklıma gelmezdi böylesi uyuma
kaderde kalemini vermiş nefsime aklıma
"-Bu duygu bu his bende niye var ?
her kavgada Nur iner ayet ayet şahsıma
bu itikat fukara gönlüme ne güzelde yakışır
iblis savaş açmış durduğum yerde benimle savaşır
"-Eğer ki bir gün yenilirsem arş alada ağrırsa başım "
"-vasiyetimdir ilim ile kesilsin başım "

ve bitmeyecek bu zulüm imanla göç etmek zorundayım.
herşey Yolunda değil bunun bal gibi farkındayım
Sustukça bindi tepeme iblisin hilesi
çıkarın varsa sizde de imanın çilesi
yoksa!
yoksa
vah ki halime !
Fırlatın beni mezara fırlatın gitsin !