İnsanların kalbini sadece Allah bilir,
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!
Kalbim pişman oldukça dilime tövbe gelir,
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Günahlar işlemişim; bilerek, bilmeyerek,
Elbette bağışlanmaz huzura gelmeyerek.
Samimi nâdim olup, tövbe etmemiz gerek;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Niyazlar derman olur yüreğin yarasına,
Yüce Allah bakıyor kalplerin duâsına,
Giremem Allah ile kulların arasına;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Allah’ı zikrediyor âlimlerle, erenler,
Şahadetle ağlıyor hak yoluna girenler,
İbadetle yatıyor hakk’a gönül verenler;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Zulümle inliyorken dünyada müslümanlar,
Sabrederek bitmiyor durmadan akan kanlar,
Her gün katledilirken nice masum insanlar;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Gece gündüz Allah’a el açan insanlar var,
Her gece tövbe edip, ümitle yatanlar var,
Ölümden ibret alıp, nefsini tutanlar var;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Rahman ve Rahim Allah affedecek diyorum,
Hazreti Muhammed’den şefaat bekliyorum,
Ümit ile korkuyu içimde saklıyorum;
Ben günahkâr bir kulum, affet beni Allah’ım.!

Adem İmdat KESİCİ