Şehidim Nizamettin Yavlak’ın anısına.
Erzuruma verildi anneden babasına.
Hemen doğumundan bir kaç gün sonrasına.
İstanbulda veda etti, canı anasına.
Dört kardeşti, diyecek yoktu şen havasına.
İlkokul bitti, orta okul derken şansına.
Meyve sepetini taşıyordu hocasına.

Nergis çıktı beklenmedik anda karşısına.
İkisi de o an tutuldu aşk acısına.
Zaman rehber oldu Nergis’e kavuşmasına.
Askerlikten sonra nikah kıydı sevdasına.
Milli aşkı polisliği kattı yazgısına.
En çok o sevindi oğlanların doğmasına.
Toprak oldu babası, kapandı kozasına.
Tüm görevlerini üstlenmişti saygısına.
İtibarlıydı hep, toplumda ve gayrısına.
Nizamettin’in herkes hayrandı edasına.

Yurdu savunmayı koymuştu hırsına.
Askerler gelsin! Kulak asmadı çağrısına.
Vatan diye çarptı kalp inandı algısına.
Lal oldu diller lanet kurşunun tınısına.
Akşam şehadete erdi günün batısına.
Komiser Nizamettin’in gelin duasına.

MÜMÜNE IŞIKLAR / 23.01.2025