Gün batımlarımın doğu yakası
Boşlukta nevri dönmüş boşluğumun sepia’sı

Aymina

Tellerle çevrilmiş bir işgalin eşiğindeydik
Bizim değildi bu topraklar
Bizim değildi çimensiz mabetlerde
Alev alev ah çekerken
ceylanları boğuşmayan sular


Nice kentler yıkıldı adına
Nice coğrafyalar delindi Aymina
Nicesi ensiz nicesi benimdi
Hiçbir şeye benzemezdi bu yolun sıkıntısı
Adına katlanmaktan toz duman içimin kafı
Sırılsıklam cezalarımın uğraksız afı


Sen yanımdayken
Öyle güzel oynanmazdı hiç
Kalbimin en namuslu dansı


Nicesi kefenliydi
Nicesi içliydi dağların kör kütük yankısı
Eridi Erciyes’te Kasım’ın yarısı
Yine karıyla mı kaplı Elbruz’un kınası
Ağrı da ağrıyıp yanmıyorsa ne olur
Yalnızlığımı esirge!

Aymina

Şiirimin tezenesi
Salkım karası düşlerimin en derin meselesi

Akşamın kana kana içtiğiydik
Tane tane gömülmüş yıldızların
Üstümüze biçtiğiydik biz


Gün doğdu
Gün döndü yine
Ama üzgün ama küs’gün
Bak , uzun uzun sesleri ölümün
Hâlâ uyuyor musun
Sevimsiz bir kırağının ısırığından kar’aldı
Yüzümün en bereketsiz ovası
Boynumun dibine bir kara duvar örüp
Kime baktın
Kimin hudutlarını kanattın öyle
Ellerimi görmüyor musun
Balkon hastası krışık draması ellerimi
Yaşamak,
bir çağ gibi aksa da gözlerimden
Ölürdüm
Sen nasıl oldu da birden
Karayele saçlarını tarattın


Aklına gelir miydi hiç
Bu gece de sönmek
Bu gece de bir laht çinde çürümek


Yalvarışlarımın en yücesi
Acımın en soylu suflesi
Can evimin mevsimsiz düşesi Aymina
Bu soğuğa dayanamam ben
Duyuyor musun yitik ülkem kuğulu kubbem


Sen yanımdayken
Öyle lekesiz yanmazdı hiç
Kalbimin en kuzlu lambası



-boran(arşiv)