5
Yorum
48
Beğeni
5,0
Puan
505
Okunma

Rüyaydı;
Dumanlı bir sabaha uyandım,
pencere pervazında kan rengi kuşlar.
Bir kadın sesi süzülüyor koridordan,
sanki ölümün notalarına basıyor.
Sana benziyor diyorum;
O eski rüzgarlarla,
o yaz sıcağında tükenmiş anılar.
Evet, karabasan;
Bir şehri öldürmek gibiydi seni sevmek,
her sokak başında unutulmuş çocuklar,
her durakta terk edilmiş bir geçmiş.
Bileklerime kelepçe gibi dolanırken sigara dumanı,
gecenin koynunda boğulmuştu tüm bildiğim dualar.
Ve kan ter içerisinde bir uyanış.
Kısa bir an,
gerçeği kavrama çabası.
Sonra yine sen;
Yalnızlığı bana giydiren kadın.
bir yıldızın düşüşü kadar kısa,
ve geçici bir aydınlık.
Gör(m)üyor musun?
Gökyüzü hala siyah.
Kaç şiir bitti,
ama sen hâlâ içimde yankılanıyorsun.
5.0
100% (25)