0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
248
Okunma
bir ömrün sınırı nedir
gözlerinde oturup seyrediversem ,
güzelliğin içinde ne renkmiş bu kainat
yada kendi halinde oturupta gecenin
evhamını anlasam güneşin gidişinde ne vardı da bu defa
geride acı çeken bir insanlık bıraktı
ilk insanın ki gibi değil ama aynı duygudur ölecek son insanın mezarsız kalışı
bu ruh halinde olan bir çiçeğe rastladım
rengi dahi değişmemiş toprak ile aynı renk
büyümemiş güneşin gözlerine bakarak
belli yapraklarında birikmemiş hiç yağmur
sanır ki kökü çıksa ayaklanıp koşacak
doğduğu bu toprakta öyle yabancı kalmış
öyle garip kokusunu ölü ozanlar bilir
zaten koptuğunda kıyamet bir tek o anlamayacak bir şeyler olduğunu
