Sokaklarıma akşam çöküyor gökyüzünün çeşmesinden
Yağmurlar yağıyor içimde alabildiğine
Zonkluyor beynim
Mevsimler sararıyor... baharım yeşermiyor sen yoksun
Şarkılar hep aynı... notalar yarım
Sımsıcak akşamlarıma dolan
O zamanlarım yok artık

Biliyorum çok uzaklardasın benden
Eskimiş anılarla yağmurlu bir akşam üstü
Hasretinle, hatıralarınla dertleşiyorum
Gel !
Kurtar beni tutsak düşlerden
Bir mektup yolla ılık yaz akşamlarından
Gel... bitsin sensizliğimin ızdırabı
Geceler bir başka uzar beklerken penceremde
Akşam sefaları ayrılık kokuları saçıyor gökyüzüne
Acılar beste yapıyor, nedeni ayrılıklar

Bakışlarımda tütsülenir, tütsülenir de zaman
Düşünüyorum şimdi eski gecelerin
Korkulu düşlerini
Şiirlerimdi yalnız acılarımı paylaşan
Yalnız ve korkulu karanlıklarımı benimle yaşayan
Şiirlerimdi
Ümitlerim kürek çekiyordu
Hayal denizinde sabahlara dek
Çaresiz sığınıyordum mısraların arkasına
Hep ayrılık şarkısıydı
Dökülen dudaklarımdan
Mazi denen meçhule gömülmüştü hatıralarım

Yine gece yarısına uzanıyor düşüncelerim
Biliyorum dönmeyeceksin artık
Sigara külü bulutlar nemlenmiş sabaha
Sen yoksun ya
Tüm çiçekler solsun tek tek
Açmasın güller penceremde
Çağlamasın ırmaklar

Yaralı bir kuşum unutmuş uçmayı
Bir mızraktı batan yüreğime
Duygularım kayıp bir kente doğru
Yalnızlıklarım ışığa hasret şimdi
Avutmuyor şarkıların bile beni
Her ayrılık sonrası
Yağmurlarla sana yazıyorum
Resmine anlatıyorum acıları
Ve... dursuz duraksız
Ağlıyorum gidişine

Günay Koçak

5. 1. 2025

Çok mutlu oldum . Çok teşekkür ediyorum değerli seçki kuruluna şiirime değer veren şair arkadaşlarıma..