Seni unutabilirmiyim söyle
Yaralı gönlümün sesi
Kopardın gittin gülleri dalından
Meğer gitmişsin de ; dinliyorum şu an
’Hatıran yeter ’ diyorsun
Yetmiyor büyük üstat !
’Bilsen Uzaklarda Kimler Ağlıyor ’
Diyorsun şu an
Bu şarkıyı Almanya ’da
Gözyaşlarımı sokaklara dökerken dinlerdim
Bilemezsin içimde oyduklarını
Gitmeseydin diyorsam da
Karşı gelebilir miyiz kadere ?

Bu hasretlik bizi ne yapar bilmem
Sesini duyardım gurbet sokaklarında
Sıcak gözyaşlarım akardı
Kar’la dolan caddelere
Unutulmazsın Ferdi baba asla yüreğimde
Sesin ve şarkılarınla dönüyorum
Mazimdeki günlerime
’Bana sor ’ diyorsun
’Uykusuz Gecelerin Sabahını ’
’Bana sor, yalnızlığı ’
Diyorsun ya... bir de bana sor
Ayrılığı... bu gidişi bana sor

Uyandım sabahın şu erken saatinde
Hala inanamam, gittiğin doğru mu ?
Seni dinlerken feryatta dilim seninle
Diyorsun ki
’Sevgiler Çiçek Gibi Soldurmayalım ’
Oysa soldu çiçekler gidişinle
Şimdi sen rüyalar aleminde misin
Sevgili... bak yine sabah oldu

Yine bir hazanın hüzün şarkıları karşıladı beni
Gittin !
En çaresiz günümün
Yorgun bir gece yarısı
Kederler büyüttün kapkara akşamlara
Bütün bulutlarımı yükledim gözlerime
Şarkılarında bulsam da seslenişlerini
Bir yeşil şarkı seni mırıldanıyordu
Yüreğim ayrılığının sararmış ellerinde
Büyüdükçe büyüyordu

Ve yıl 2025
Aylardan ocak
Artık ayrılıklar oturdu
Gözlerimin karanlığına
Sen unutulmayan asırlara yürüdün
Ve... gözlerde yaş
Gün batımlarında
Şimdi kırık bir kalp geride kalan
Yine kırık dökük bir nağme
Kulağa dolan
Ve çekiliyor gözlerimden
Bir perde gibi göz yaşlarım

Günay Koçak

3. 1. 2025